නෑසුණු වදන්

කවර නොදැමූ පොත
දැක කෝප වූ ගුරු සිත
ගෙන්වා අයිති කාරිය
අසයි නොදැමූ කාරිය

දෙමවුපියො නොබලුවෙද
දරුවො පොත ගරු නොකළෙද
දැරිය නිරුත්තර
බලයි බිම හිස පහත් කර

නැත මට මවුපියන්
සදා දෙන රස බොජුන්
පෙර පැය විසි හතර
මදි විය දමන්නට කවර

දෙනතුරු දැරිය පිළිතුරු
ඉවසා නොසිටි තැන ගුරු
පොත ගියේ ගුවනට
කඳුළු දී දැරි දෙනෙතට

සිර කර සියලු දුක්
හෙළා දුක් සුසුමක්
විඳගෙන රුදුරු දඬුවම
ඉවත ගියෙ ඈ නිහඬවම

Rainbow

She made it rain,

          when she was happy

He made it sunny,

          when he was happy

Together they were so happy,

          that they made a rainbow…